تفاوت بین اکسیژن، نیتروژن و هوا هنگام برش فولاد کربن چیست؟

هنگام برش فولاد کربن، دستگاه های برش لیزر معمولاً از گازهای کمکی برای کمک به عملیات استفاده می کنند.گازهای کمکی رایج عبارتند از اکسیژن، نیتروژن و هوا.تفاوت بین این سه گاز هنگام برش فولاد کربن چیست؟

برای درک تأثیر هر یک از گازهای کمکی بر فرآیند برش، لازم است که اصل نقش گازهای کمکی روشن شود.اول از همه مزایای استفاده از هوا برای برش به اندازه کافی واضح است، هیچ هزینه ای لازم نیست.هنگام استفاده از هوا، فقط هزینه های برق کمپرسور هوا و خود دستگاه باید در نظر گرفته شود که هزینه بالای گازهای کمکی را از بین می برد.راندمان برش در ورق های نازک با برش نیتروژن قابل مقایسه است و آن را به یک روش برش اقتصادی و کارآمد تبدیل می کند.با این حال، برش هوا از نظر سطح مقطع نیز دارای معایبی آشکار است.اولاً، سطح برش می‌تواند فرزهایی ایجاد کند که برای تمیز کردن آنها به پردازش ثانویه نیاز دارد تا به چرخه تولید کلی محصول آسیب برساند.در مرحله دوم، سطح برش می تواند سیاه شود، که بر کیفیت محصول تأثیر می گذارد.پردازش لیزر به خودی خود از کارایی و دقت کیفیت بهره می برد و ایرادات برش هوا باعث شده بسیاری از مشتریان این نوع برش را کنار بگذارند.

در مرحله دوم، استفاده از برش اکسیژن، برش اکسیژن رایج ترین و سنتی ترین روش برش است.استفاده از دستگاه برش لیزری فیبر اکسیژن مزایای آن عمدتاً در هزینه گاز، در پردازش ورق فلزی مبتنی بر فولاد کربن، بدون جایگزینی مکرر گازهای کمکی، افزایش راندمان برش، مدیریت راحت منعکس شده است.با این حال، نقطه ضعف این است که پس از برش اکسیژن، یک لایه از فیلم اکسید روی سطح سطح برش وجود خواهد داشت، اگر این محصول با فیلم اکسیدی مستقیما برای جوشکاری، زمان طولانی خواهد بود، فیلم اکسید به طور طبیعی پوسته پوسته می شود، محصول یک جوش کاذب تشکیل می دهد که بر کیفیت جوش تأثیر می گذارد.

هنگامی که از اکسیژن به عنوان گاز کمکی استفاده می شود، یک فیلم اکسید روی سطح برش تشکیل می شود.سطح برش های بدون اکسید به طور کلی سفید است و می توان آن را مستقیماً جوش داد، رنگ کرد و غیره. مقاومت در برابر خوردگی قوی همچنین کاربرد آن را بسیار گسترده می کند.

داده های برش فوق فقط برای مرجع است، اثر برش واقعی غالب خواهد بود.

به طور خلاصه، هنگام برش صفحات فولادی کربن ضخیم بالای 6 میلی متر، فقط برش اکسیژن پشتیبانی می شود.هنگام برش زیر 6 میلی متر، اگر الزامات واضحی برای کیفیت و دقت برش وجود دارد، توصیه می شود از برش نیتروژن استفاده شود که بسیار کارآمد است و می تواند مستقیماً در مرحله بعدی پردازش شود، در حالی که برش اکسیژن کندتر است و توصیه نمی شود.هنگام برش زیر 6 میلی متر، اگر فقط برش در نظر گرفته شود یا الزامات فرآیند مشخصی وجود نداشته باشد، برش هوا با هزینه گاز صفر توصیه می شود.